supermoto.gr

Τυπική τρόμπα φρένου για supermoto.

Η διάμετρος του εμβόλου αλλάζει αναλόγως την δαγκάνα (αν έχει 2, 4 ή 6 έμβολα, και η διάμετρος αυτών)

Τυπικά σε brembo ακτινική είναι 15-16 και σε Berringer 10-12 καθώς αλλάζει και το μοχλικό της μανέτας

Οι τρόμπες από μηχανές με δύο 4πίστονες (τα περισσότερα supersport) είναι ακατάλληλες καθώς έχουν πολύ μεγάλο έμβολο, με αποτέλεσμα το φρένο να έχει μικρή διαδρομή και μικρή δύναμη

 

Χαρακτηριστικά ζαντών είναι:

  • Διάμετρος
  • Φάρδος
  • Χυτές ή με ακτίνες
  • Με γραναζιέρα ή μή
  • Tubeless ή tubed

Διάμετρος

Στα supermoto δρόμου είναι 17 μπρος πίσω. Στα αγωνιστικά είναι πάντα 17 πίσω, και μπροστά 16.5″ ή 16″. 16″ βγάζει μόνο η Michelin και χρησιμοποιείτε υποχρεωτικά στο παγκόσμιο. Μεταξύ 16 και 16.5″ υπάρχουν κάποιες διαφορές, αλλά δεν υπάρχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα

Φάρδος

Εμπρός: Σε όλα είναι 3.5″ (εκτός από κάποια supermoto χαμηλού κυβισμού, πχ 125 κ.ε.)

Πίσω: 4-4.25 – 4.5 – 5 – 5.5″

4″: Κατάλληλο Φάρδος ελαστικού: 140 – 150. Χρησιμοποιείτε σε Supermoto χαμηλού κυβισμού. Παράδειγμα (αν και όχι ακριβώς supermoto) Duke 125-200-390

4.25″: Κατάλληλο Φάρδος ελαστικού: 150. Πολύ συνηθισμένη διάσταση Μηχανάκια που το έχουν: DRZ400, WR250X

4.5″: Φάρδος ελαστικού: 160. Μηχανάκια που το έχουν: Duke 2 640, LC4 640

5″: Φάρδος ελαστικού: 160- 165 (racing). H πιο συνηθισμένη σύγχρονη διάσταση SM.  Μηχανάκια που την έχουν: KTM 690 / Husqvarna 701. Η πιο συνηθισμένη διάσταση για supermoto πίστας

5.5″ Φάρδος ελαστικού: 165. Χρησιμοποιείτε για πίστα. “πλαταίνει” το ελαστικό δίνοντας μεγαλύτερη επιφάνεια, αλλά μικρότερα περιθώρια κλίσης. Χρησιμοποιείτε από αρκετούς οδηγούς στην πίστα.

Χυτές ή με ακτίνες

Χυτές:

πλεονεκτήματα: συνήθως χαμηλότερο βάρος, tubeless, δεν χρειάζονται συντήρηση, χαμηλότερο κόστος

Μειονεκτήματα: Ακατάλληλες για χρήση σε άλματα, δύσκολο να αλλάξει το offset τροχού

Ακτινωτές:

Πλεονεκτήματα: μπορούν να αλλαχτούν τα στεφάνια / κέντρα ξεχωριστά, αντοχή σε χρήση εκτός δρόμου/άλματα, μπορούν να αλλάξουν offset τροχού

Μειονεκτήματα: Χρειάζονται συντήρηση (σφίξιμο ακτίνες), οι tubeless είναι ακριβές και όχι 100% αξιόπιστες, συνήθως πιο βαριές από χυτές

Με γραναζιέρα ή χωρίς

Γραναζιέρα, ένα εξτρά εξάρτημα που κρατάει το πίσω γρανάζι, και συνδέεται με τον τροχό με λάστιχα. Τα λάστιχα στο κέντρο, βοηθάνε να μην ταλαιπωρούντε οι ακτίνες, ειδικά σε μηχανάκια μεγάλου κυβισμού. Σε αγωνιστικά ποτέ δεν έχουν

Tubeless ή tubed (με σαμπρέλα ή χωρίς)

Η χυτές δεν χρειάζονται σαμπρέλες καθώς είναι tubeless από κατασκευής (τουλάχιστον όσο αφορά τα supermoto)

Αυτές με ακτίνες έχουν διάφορα συστήματα για να γίνουν tubeless όπως:

  • Oring στα καψούλια
  • Τάπες πάνω από τα καψούλια
  • Κολλημένο κάλυμμα πάνω από τα καψούλια

Το κάθε σύστημα έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα